Het dak dient uiteraard waterdicht te zijn maar ook de mogelijkheid te bieden tot een bepaald damptransport van binnen naar buiten, zonder dat dit condensatie in bepaalde onderdelen van het dak tot gevolg heeft. Als er toch condensatie optreedt (in winter bijvoorbeeld) dient deze voldoende snel te verdampen in de andere seizoenen.

In dit verband zijn twee typen dakconstructies van belang: koud dak en warm dak. 

Een koud dak is een dakconstructie waarbij de isolatie aan de onderzijde van de dragende constructie is aangebracht. De waterkerende laag (dakbedekking) bevindt zich direct bovenop de dragende constructie. De dragende constructie bevindt zich dus aan de koude zijde van de dakconstructie. 
Een dergelijke constructieopbouw is weliswaar geventileerd, maar wordt afgeraden in verband met de  condensatieproblemen zoals het rotten van de dakvloer doordat er condensatie in de isolatielaag optreedt. 

Een op dit moment veel toegepaste isolatie is van het type isolatiefolie. Dit is een relatief dunne isolatie die voornamelijk bestaat uit vele lagen reflecterende aluminiumfolie met daartussen schuim en synthetische watten.  Het product werkt volgens het zogenaamde thermosfleseffect. Het totaalpakket is ca. 2 cm dik en de fabrikant(en) beweren dat het product een even goede isolatiewaarde heeft als een pakket van 15 centimeter dikke traditionele isolatie. Gezegd moet worden dat er de nodige discussie is over de juistheid van deze beweringen. Een voordeel van deze isolatie is dat er (bij een warmdakconstructie) na het leggen van het dakbeschot direct een (waterdicht) pakket van de isolatie over het dakbeschot kan en tevens dat de dikte van het totale dakpakket sterk gereduceerd wordt.  Tevens zou deze isolatie in de zomer betere resultaten geven gezien zijn hoger reflecterend vermogen. De prijs is wel aanzienlijk hoger dan die van de traditionele isolatiepakketten.

Bij de restauratie van een dak zijn de volgende aspecten van belang:

1. waterdichtheid
2. dampdoorlatendheid, ventilatiemogelijkheden
3. esthetische aspecten
4. duurzaamheid
5. onderhoud en onderhoudsmogelijkheden
6. beperking toetreden ongedierte (met name  de gevreesde " Loir" waarvan bekend is dat deze wel eens electraleidingen vernielt.

Voorbeeld 1: Bij een te geringe dakhelling zal, zeker bij heftige regenval of sneeuw) sprake kunnen zijn van lekkage. Hiertegen kan men zich wapenen door een vochtkerende folie onder de pannen aan te brengen (polyane armé micro perforé), maar beter is goed te kijken naar de specificaties (DTU) van de betreffende dakbedekking. Bij de meeste typen dakpannen is de kritische helling ca. 20 graden. In Frankrijk onderscheidt men 3 klimaatzones met  eigen eisen ten aanzien van dakbedekking. Verder is de locatie (beschut of juist geëxposeerd) van belang.

Voorbeeld 2: Zoals hierboven al besproken is kan een te geringe mogelijkheid tot damptransport van binnen naar buiten tot problemen leiden. Warme (binnen)lucht kan meer vocht bevatten dan de koudere buitenlucht, damptransport is daardoor onvermijdbaar. Problemen ontstaan met name als er teveel damp op verkeerde plaatsen in de dakconstructie condenseert. Een en ander hangt samen met de isolatie, het type dampwerende laag en de plaats hiervan en de mate van ventilatie in de woning en in dakconstructie. Van belang is ook het op de juiste plaats en in voldoende mate toepassen van "ventilatiepannen". Deze versterken de ventilatie onder de dakpan zodat hier vocht kan "wegventileren". Op dit terrein worden veel ontwerp- en uitvoeringsfouten gemaakt.

Voorbeeld 3: Los van het evidente belang van het uiterlijk van een gebouw heeft men hier ook te maken met eisen vanuit de wetgeving. Men mag bijvoorbeeld niet zomaar het type dakbedekking veranderen. Vanuit de departementale organen worden eisen gesteld die al snel betekenen dat men een bouwvergunning moet aanvragen.

Voorbeeld 4: De dakbedekking zelf gaat meestal minimaal 20 jaar mee, afhankelijk van kwaliteit en omstandigheden. Het is dan natuurlijk zaak dat de andere onderdelen van de dakconstructie (isolatie, panlatten e.d.) eveneens minimaal diezelfde leeftijd kunnen bereiken. Bij dakpannen is het verder van belang dat ze bestand zijn tegen bepaalde krachten (zoals bij belopen van het dak) en niet in die mate poreus zijn dat vorstschade ontstaat. Verder moet de dakbedekking op de juiste wijze bevestigd zijn (windankers en veerankers). Hiervoor is het zaak per regio en type dakbedekking altijd de juiste specificaties te verkrijgen.

Voorbeeld 5: Elk dak heeft op zijn tijd onderhoud nodig. Dit geldt in sterke mate voor de traditionele dakbedekkingen, zoals lauze's (grote leien platen). Bij deze dakbedekking moet geregeld  geinspecteerd of de dakbedekking niet verschoven is. In mindere mate is dit het geval indien het systeem is toegepast dat bij de pagina   lauzedaken toegelicht wordt.

Voorbeeld 6:  Het voorkomen van holle ruimtes in een dak heeft als voordeel dat het voo knaagdieren lastiger is zich in het dak "nestelen". Indien de dakconstructie toch een ventilerende holle ruimte bevat moet veel aandacht besteed worden aan het plaatsen van fijnmazige roosters en dergelijke.`

vóór restauratie en na restauratie

De traditionele dakbedekkingen zijn o.a.:

• De rieten dakbedekking bestond in de 18- eeuw vaak uit Chaume (riet of brem). Deze daken ziet men niet veel meer; ze hebben weinig weg van de Nederlandse rieten daken, behalve dat de dakhelling vrij groot is (boven de 40 graden?)
• De Tuile du Nord e.d.
• De traditionele halfronde dakpan ("Tuile Romane"), de handgevormde pan die veel toepast werd in de wat lager gelegen gebieden, mede in verband met de matige windvastheid ervan.
• "moderne" dakpannen (beton of keramisch), die vaak een variant zijn van de traditionele pannen. Alle denkbare maten, oplegsystemen, aansluitingen zijn hier op de markt.

Bij veranderen van de dakbedekking dient men rekening te houden met eisen vanuit welstand en architectuur. Advies vragen bij commune of regionale informatie opvragen is geen overbodige zaak! Ten aanzien van het karakter en de kleur van de dakbedekking zijn vaak nadere eisen gesteld in een bepaalde streek. Een nadere studie van de meest geschikte dakbedekking is mede daarom een niet te onderschatten klus. In verband met de dakafmetingen, panafmetingen en de optimalisatie legwijze (hele, driekwart, halve pannen) is een goed legplan van belang en dient men vóór het plaatsen van panlatten eerst goed na te denken over de toe te passen dakbeëindiging en dakranddetails. 

Bij de dakpannen kan men onderscheid maken tussen de legwijze, de vorm, het materiaal (beton of keramisch) en de afmeting. De variatie is van ca 10-15 dakpannen per m2 dakoppervlak.  De grotere pannen zijn in het algemeen beter geschikt voor daken met een flauwe dakhelling.